ورزش صخره نوردی پرخطر اما در عین حال هیجان‌انگیز است

از ورزش‌هایی که نیاز به آمادگی جسمانی و نیروی ذهنی بسیار بالایی دارد، ورزش صخره نوردی است. در این ورزش ورزشکاران تمامی تلاش خود را به کار می‌گیرند تا به کمک تجهیزاتی مانند طناب، کلنگ مخصوص و کاربین بتوانند از موانع طبیعی عبور کرده و به قله برسند. صخره نوردی در عین حال که بسیار پرخطر است، اما هیجان زیادی دارد.

صخره‌نوردی در کشور ما هم به طور جدی دنبال می‌شود و فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی هر ساله تورنمنت‌های مختلفی را در شهرهای ایران برگزار می‌کند. مشهورترین ورزشکاران صخره‌نورد ایرانی هم مانند الناز رکابی و رضا علی پور از ورزشکاران پرافتخار این رشته هستند که موفق به کسب مدال‌های رنگارنگی برای کشور شده‌اند. در این مطلب از سایت گیشا اسپرت به بررسی ویژگی‌های مختلف صخره نوردی و تجهیزات ضروری آن می‌پردازیم.

رشته‌های مختلف ورزش صخره نوردی و قوانین آن‌ها

سنگ‌نوردی یا صخره نوردی در سالن، یکی از زیرمجموعه‌های ورزش صخره‌نوردی است. در این ورزش سنگ‌نوردی روی دیوارهایی مصنوعی انجام می‌شود و به علت اینکه محیط داخل سالن، محیطی تحت کنترل و به دور از تاثیرات نزولات جوی است، باعث می‌شود بتوانید مهارت‌های ضروری برای این ورزش را به سرعت یاد بگیرید. دیواره‌های مصنوعی نیز معمولا از جنس فایبرگلاس یا چوب هستند.

ورزش صخره نوردی

بولدرینگ؛ شاخه‌ای از سنگ‌نوردی که با حداقل تجهیزات انجام می‌شود

بولدرینگ شاخه‌ای از صخره‌نوردی است که به تجهیزات بسیار کمی نیاز دارد؛ به گونه‌ای که حتی می‌توانید بدون استفاده از طناب هم این ورزش را انجام دخید. بولدرینگ روی سنگ‌های کوتاه‌تر از ۵ یا ۶ متر انجام می‌شود. بولدرینگ روی تخته سنگ باید انجام شود و در آن ورزشکار باید مسیر کوتاهی را با استفاده از حداکثر ۱۵ حرکت و به کمک تکنیک‌هایی طی کند. در محل مشخص شده برای صعود هم تشکی به منظور حفظ ایمنی فرد صعودکننده قرار داده می‌شود.

دیوارنوردی یا Big Wall Climbing

دیوارنوردی یکی از مهم‌ترین زیرشاخه‌های ورزش سنگ‌نوردی است که در آن ورزشکار باید در طول ۲۴ ساعت و طی چندین مرحله با استفاده از ابزارگذاری صحیح به بالاترین نقطه دیوارهای بلند صعود کند. به طور کلی دیوار نوردی به دو دسته تقسیم می‌شود.

انواع دیوارنوردی شامل موارد زیر است:

  • دیوارنوردی مصنوعی
  • دیوارنوردی کلاسیک

برای انجام سنگ‌نوردی اسپرت باید گره‌ها را به خوبی بشناسید

یکی از عمومی‌ترین شاخه‌های ورزش صخره نوردی، سنگ‌نوردی اسپرت است. در سنگ‌نوردی اسپرت استفاده از رول بولت این قابلیت را به شما می‌دهد به عنوان میانی از آن برای صعود خود استفاده کنید. در حقیقت در سنگ‌نوردی اسپرت، ورزشکار به ارتفاعات کوتاهی با میانگین ۲۵ متر صعود می‌کند. برای انجام این ورزش باید اطلاعات زیادی در خصوص گره‌ها و کار کردن با طناب‌ها داشته باشید.

ورزش صخره نوردی

تجهیزات ورزش صخره نوردی را باید حتما همراه خود داشته باشید

از اصلی‌ترین تجهیزات ورزش صخره‌نوردی می‌توانیم به کفش مخصوص اشاره کنیم. این کفش‌ها طوری طراحی شده‌اند تا اصطکاک بیشتری ایجاد و به لبه‌گیری بهتر روی سنگ کمک کند. کفش سنگ‌نوردی روی قوزک پا را می‌پوشاند و انعطاف کمی دارد. برای ایجاد اصطکاک بالا در کفش‌های صخره‌نوردی از نخ‌های بسیار محکمی استفاده می‌کنند. همچنین بسیار مهم است که کفش سنگ‌نوردی خود را بر اساس کارایی آن انتخاب کنید.

طناب در ورزش صخره نوردی چه اهمیتی دارد؟

از طناب با هدف اتصال صخره‌نورد به کارگاه فرود و صعود استفاده می‌شود. در حقیقت باید گفت که طناب نقش محافظتی دارد. گفتنی است که گره زدن طناب باعث می‌شود از میزان مقاومت آن کاسته شود. توجه داشته باشید که این میزان از کاهش متغیر است و به نوع گره بستگی دارد.

طناب‌های صخره‌نوردی از نظر مقاومت به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

  • طناب قابل کشش یا دینامیک
  • طناب غیرقابل کشش یا همان استاتیک

صخره‌نوردان از هارنس برای حفظ ایمنی خود استفاده می‌کنند

سنگ‌نوردان برای متصل کردن طناب به بدن خود از هارنس استفاده می‌کنند. هارنس تسمه‌هایی به منظور توزیع نیرو روی بدن را دارد. ورزشکار به کمک هارنس ایمنی خود را تضمین و از آن برای صعود، سقوط و همچنین جابه‌جایی وسایل استفاده می‌کند. هارنس‌ها دو گونه عمومی دارند.

از رایج‌ترین هارنس‌ها می‌توانیم به دو مورد زیر اشاره کنیم:

  • هارنس رگلاژدارد که در صعودهای بلند فنی زمستانی استفاده می‌شود
  • هارنس‌های ساده

انواع کارابین

کارابین‌ها از مهم‌ترین تجهیزات ورزش صخره نوردی هستند. کارابین وسیله فلزی از جنس آلیاژ آلومینیوم می‌باشد و به منظور اتصالات ابزار از آن استفاده می‌کنند. میزان مقاومت کارابین بر روی بدنه آن نوشته شده است که شامل بدنه اصلی، ضامن، پین، فنر و در مدل‌های پیج‌دار پیچ و مهره نیز دارد. به طور کلی کارابین‌ها در دو نوع کارابین‌های ساده و پیچ‌دار موجود هستند که نوع ساده دهانه‌ای بدون قفل دارد. کارابین پیچ‌دار هم دهانه‌ای با قفل ساده و یا اتوماتیک دارد.

ورزش صخره نوردی

از نظر ظاهری کارابین‌ها شامل موارد زیر هستند:

  • کارابین D: این کارابین به علت ظاهر نامتقارنی که دارند، بخش زیادی از بار به بخش مقاوم و محکم‌تر محور اصلی کارابین منتقل می‌کند
  • کارابین بیضی یا همان اوال: از پرکاربردترین نوع کارابین به شمار می‌آید. اما نقطه ضعفی دارد و آن هم این است که بار هم به محور قوی و هم به محوری ضعیف‌تر اسپین به یک اندازه وارد می‌شود
  • کارابین افست: کارابینی نامتقارن‌تر از نوع d است و دهانه آن نیز معمولا بیشتر باز می‌شود
  • کارابین گلابی شکل: بدنه این کارابین از کارابین d افست، گردتر، بزرگ‌تر و همچنین پهن‌تر است. این کارابین را می‌توان سنگین‌تر نوع کارابین دانست

کلاه یکی از ضروری‌ترین تجهیزات ورزش صخره نوردی است

صخره‌نوردان برای محافظت از سر خود در برابر ریزش سنگ باید حتما از کلاه استفاده کنند. در گذشته بیشتر از کلاه‌هایی با پوسته پلاستیکی استفاده می‌شد که استحکام خوبی نیز داشتند. اما امروزه کلاه‌هایی از جنس پلی استیرن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد که به نسبت سبک‌تر است و پوسته بیرونی آن نیز بسیار نرم می‌باشد و می‌تواند به بهترین شکل ممکن از سر صخره نوردان در مقابل ریزش یا ضربه محافظت کند.

ایمنی مهم ترین فاکتور در ورزش است و چه بسا که صخره نوردی ریسک و خطرات بیشتری میتواند داشته باشد. توصیه اکید این است که به هیچ عنوان بدون لوازمی که ایمنی و سلامت شما را تامین کند این ورزش را انجام ندهید.